ഭഗവതി ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ പുരുഷ കലാകാരന്മാർ ചെയ്യുന്ന അനുഷ്ഠാന കലാരൂപമാണ് അർജുന നൃത്തം. ആയോധനവിദ്യയിലെന്ന പോലെ നൃത്തസംഗീതാദി കലകളിലും നിപുണനായ അർജുനൻ ഭദ്രകാളി പ്രീതിയ്ക്കായി നടത്തിയ നൃത്തമാണിതെന്നാണ് വിശ്വാസം.
മയിൽപ്പീലികൾ കൊണ്ടലങ്കരിച്ച വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നതു കൊണ്ട് മയിൽപ്പീലി നൃത്തമെന്നും ഇതിനെ വിളിക്കാറുണ്ട്. കഥകളിയുടെ ഉടുത്തുകെട്ടിന് സമാനമാണ് അർജുന നൃത്തത്തിന്റേതും. മുഖത്ത് പച്ചയും മനോഹരമായ കിരീടവും ധരിച്ചിരിക്കും. രാത്രി മുഴുവൻ നീളുന്ന നൃത്തം ഒറ്റയ്ക്കും സംഘമായും അരങ്ങേറാറുണ്ട്.
താളത്തിനൊത്തു ചിട്ടപ്പെടുത്തിയവയാണ് പാട്ടുകൾ. പുരാണങ്ങളിലെ വിവിധ കഥാ സന്ദർഭങ്ങൾ ചിത്രീകരിക്കുന്ന പാട്ടുകളെ കവിതങ്ങൾ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. ഓരോ കവിതത്തിനും സവിശേഷമായ താളമുണ്ടായിരിക്കും. ഓരോ പാട്ടിനും മുമ്പ് നർത്തകർ ഈ താളത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയും പ്രയോഗരീതിയും വിവരിച്ചതിനു ശേഷമാണ് നൃത്തം തുടങ്ങുക.
കളരി അഭ്യാസത്തിനോട് സദൃശ്യമാണ് അർജുന നൃത്തത്തിലെ ചുവടുകൾ പലതും. ചെണ്ട, മദ്ദളം, താളച്ചെണ്ട, ഇലത്താളം എന്നിവയാണ് അകമ്പടിയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന സംഗീതോപകരണങ്ങൾ.